Lochtingen – De Lochtingen

Geveltuin als protest tegen sociale uitsluiting

In 1991 kwam ik op de Heirnis wonen, in de Snoekstraat. Ik kwam uit de Brugse Poort. Ik ben al sociaal actief sedert eind de jaren zestig. Op den duur wordt dat een gewoonte die je niet meer kan afleren. Zo richtte ik op de Heirnis een buurtcomité tegen racisme op in 1992, samen met M. en D. maar in 2002 moest ik daar verhuizen. In 2008 kwam ik er terug terecht, nu in de Karperstaat. Mijn geveltuin daar is een protest tegen sociale uitsluiting. Niemand die dat blijkbaar weet, daarom leg ik het even uit. Lees verder “Geveltuin als protest tegen sociale uitsluiting” →

Tuinieren zonder sproeien en toch groeit en bloeit het dat het geen naam heeft

De aanhoudende droogte heeft geen vat op de teeltbakken van de Lochtingen, gerealiseerd door Daniël, James en Perre. De bakken moeten niet gesproeid worden omdat ze hun eigen waterreserve hebben onder de teeltaarde. 157 liter regenwater zit aanvankelijk in 20 m regenpijp van 10 cm diameter. 20 cm zeezand dekken de buizen toe. Die laag houdt ook ongeveer 50 liter water vast. Hoe het systeem water afgeeft aan de plantjes lees je hier.

Foto’s van het resultaat

Hieronder vind je fotos van de zes bakken in de binnentuin van het Lousbergpark. Wil je zelf zoiets realiseren in je wijk of wil je meewerken met de Lochtingen in de wijk Heirnis-Macharius, stuur dan een mail naar lochtingen@gmail.com.

Lees verder “Tuinieren zonder sproeien en toch groeit en bloeit het dat het geen naam heeft” →

Le déjeuner sur l’herbe in de perenboomgaard van het Lousbergpark

De Lochtingen opent vanaf 10 juli 2016 elke zondagvoormiddag van 9h tot 13h de perenboomgaard in het Lousbergpark (Tarbotstraat, 61A, 9000 Gent) voor picknick. Er zijn vier picknick banken voorzien, maar je kan ook gewoon jouw laken op het gras leggen.

In die binnentuin gaat de Lochtingen ook zes zelfbevloeiende teelbakken van 5 m² opstellen en er is ook plaats voor 16 verticale tuinen van 4 m². Het materiaal voor de teeltbakken wordt gesubsidieerd door ‘Wijk aan Zet’ van de stad Gent.

Zowel als voor het open houden van de tuin, het opzetten van de teeltbakken en het installeren van verticale tuinen zijn we nog op zoek naar vrijwilligers.

De zondaagse picknick is intussen afgeschaft

Lees verder “Le déjeuner sur l’herbe in de perenboomgaard van het Lousbergpark” →

A well kept secret in Ghent we want to share

Het heeft zijn tijd geduurd… de leraar tuinbouw van de Steinerschool, beheerder van deze tuin was zogezegd ziek. Maar uiteindelijk – nadat we hem gezond en wel betrapten in de tuin – is het ons gelukt om een overeenkomst te bereiken met hem en de directie van de Steinerschool en kunnen we beginnen tuinieren is deze groene woestenij. We mogen het tuinmateriaal van de school gebruiken tegen een redelijke vergoeding. Er is een grote tank met regenwater, een toilet, een ruim tuinhok om te schuilen in de regen… er kan worden gecomposteerd. Opportuniteiten zat. Wie alsnog de groene trein wil halen in de wijk Heirnis-Macharius-Scheldeoord kan zich inschrijven via het Mee doen en mee beslissen. The whistle has been blown.

Biologische waarderingskaart Geopunt

Meer biologische waarderingskaarten Lees verder “A well kept secret in Ghent we want to share” →

Wat liep er mis met de beginnersgroep van december 2014 tot maart 2015?

Tussen de eerste bijeenkomst in Herberg Macharius in december 2014 en Maart 2015 is er een en ander misgelopen, waardoor de beginnersgroep uitdunde. Een persoonlijke evaluatie van de coördinator hieronder.

Hoe is het zo kunnnen mislopen? Er zijn tal van factoren die een rol speelden bij het afkalven van de beginnersgroep:
(1) Ik wou het project zo snel mogelijk doorgeven aan de jongeren in de wijk. Ik vond dat het niet aan mij was en heb toen veel te snel, reeds bij de tweede bijeenkomst, de taak van voorzitter doorgegeven aan een groep jonge mensen die in dezelfde cité woonden in mijn straat. Ook het delegeren van het opzetten van een mailinglist op de tweede bijeenkomst was niet wel overwogen. Ik kende Berre D.V. sedert de jaren negentig. Hij was een regelmatige bezoeker van het internetlab KnoopPunt destijds, zoals vele aankomende informatici die weinig plaatsen vonden in België waar ze iets over Internet konden leren. Hij was ook een van de eigenaars van de luxueuse appartementen in het Lousbergs.

Misschien was mijn grootste fout toen mijn weigering de leiding te nemen. Leiden en lijden, ik zag het niet zitten. Ik kende het van eerdere initiatieven maar al te goed, twee burn-outs later.

(2) Ook duurde het vier maand voor de groep uiteindelijk zicht hadden op een plek om te beginnen tuinieren. In Juni konden we er direct invliegen.

(3) De doelstellingen waren te wazig geformuleerd. Iemand stelde zelfs de samenwerking voor met een puur commercieel project.

Ontwerp voorkant flyer verdeeld in November 2014

Lees verder “Wat liep er mis met de beginnersgroep van december 2014 tot maart 2015?” →

Telen in bakken en automatisch bevloeien

Locatie

Praktische Permacultuur

Bij het ontwerp van deze bakken is geprobeerd de manier na te bootsen waarop planten in de vrije natuur water opnemen uit de omgeving en uit de grond. Een boom, struik of kruid absorbeert vooral water via zijn wortels langs cappilaire kanaaltjes in de grond wanneer het daar nood aan heeft.

Miezerige regen is ideaal om de grond vochtig te houden maar sproeien is daarmee niet te vergelijken. Het staat eerder gelijk aan een plensbui en dat is niet goed voor de grond. Klei- en leemgrond houden vocht lang vast, maar in zandgrond, overwegend in Vlaanderen, zakt het water snel naar de diepere grondlagen, onbereikbaar voor de planten.

Door veel te sproeien spoelt men de wortels, waardoor ze minder gehecht raken. In gronden die geen water kunnen vasthouden worden ook telkens kleine partikels belangrijke mineralen meegesleurd.

Het ontwerp van de bakken maakt gieten overbodig. Bij echt overvloedige regen kan het te veel aan water via een overloop aan de grond terug gegeven worden. Het water dat de plant nodig heeft wordt opgeslagen in een dikke laag zeezand die door een buizenstelsen vochtig wordt gehouden.

Het systeem is gebaseerd op het principe van capilariteit. In de bodem worden capillaire buisjes gevormd door de aaneenschakeling van kleine holten die er tussen de bodemdeeltjes zijn. Het grondwater kan dan via die kanaaltjes opstijgen. Vergelijk met een vloeipapier dat je met een hoekje in de inkt steekt of laat je dweil eens op de rand van je emmer hangen met een tip in het water. Na een tijd krijg je een plas naast je emmer.

Een gedeelte van dat opstijgend water bereikt via de fijnste buisjes zelfs het bodemoppervlak en kan er verdampen. In de bovenste 20-30 cm is er een evenwicht tussen kanaaltjes met opstijgend water, en die met lucht. Dit is ideaal voor de plantenwortels. Uit de kennis van de grootte van de minerale gronddeeltjes kan afgeleid worden dat die kanaaltjes fijner zijn naargelang de grond dichter is.

En dan is er altijd het eeuwige probleem: “Hoeveel keer geef ik de plantjes water?” Dagelijks begoten planten worden afhankelijk van je watergift. Hun wortelstelsel blijft oppervlakkig. Hoe minder men giet hoe dieper planten gaan wortelen. Maar, hoeveel minder? Dit zijn hoofdbrekens die je niet meer hebt met het voorgestelde bakkensysteem. Daar zuigt een plant enkel het water op dat ze nodig heeft. Een stelsel buizen van 100 mm diameter en 20 m. lang kan 157 liter reserve bevatten.